Mapa sytuacyjno-wysokościowa jest częścią dokumentacji projektowej Mapa sytuacyjno-wysokościowa jest załącznikiem do dokumentacji projektowej związanej z budową domu lub innego obiektu. Do wykonania mapy sytuacyjno-wysokościowej uprawniony jest jedynie geodeta. Spis treściCzym jest mapa sytuacyjno-wysokościowaCo zawiera mapa sytuacyjno-wysokościowaCo wyróżnia mapę sytuacyjno-wysokościowąKiedy potrzebna jest mapa sytuacyjno-wysokościowa Czym jest mapa sytuacyjno-wysokościowa Mapa sytuacyjno-wysokościowa dla danego terenu/działki powstaje na bazie mapy zasadniczej, jednak zawiera dodatkowe informacje o aktualnym przestrzennym rozmieszczeniu obiektów geograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, uwzględnia podziemne, naziemne i nadziemne sieci uzbrojenia terenu. Podstawy prawne dla zakresu mapy sytuacyjno-wysokościowej i sposobu jej sporządzania określają: ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne, rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie z 21 lutego 1995 (z późn. zmianami), rozporządzenie Ministra Rozwoju w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego z 18 sierpnia 2020. Co zawiera mapa sytuacyjno-wysokościowa Mapa sytuacyjno-wysokościowa powstaje na bazie mapy zasadniczej, która zawiera informacje o: przestrzennym usytuowaniu punktów osnowy geodezyjnej dla danego terenu, działkach ewidencyjnych, budynkach /budowlach /urządzeniach budowlanych, konturach użytków gruntowych, sieciach uzbrojenia terenu, a także informacje opisowe dotyczące tych obiektów. Na mapie sytuacyjno-wysokościowej są dodatkowo naniesione pomiary liniowe wykonane w terenie przez uprawnionego geodetę, w szczególności odległości między charakterystycznymi punktami sytuacyjnymi mającymi znaczenie dla projektu budowlanego. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w nawiązaniu do punktów poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej: linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, linie zabudowy oraz osie ulic, dróg itp., usytuowanie zieleni wysokiej, ze wskazaniem pomników przyrody, usytuowanie innych obiektów i szczegółów wskazanych przez projektanta. Mapa sytuacyjno-wysokościowa zawiera informacje i wskazówki niezbędne dla wykonania konkretnego projektu. Przepisy dosyć precyzyjnie regulują zasady jej wykonania, jedna z nich dotyczy skali. Mapy działek budowlanych nie mogą być mniejsze niż 1:500; mapy zespołów obiektów oraz budownictwa przemysłowego, nie mniejsze niż 1:1000, a mapy rozległych terenów, nie mniejsze niż 1:2000. Podsumowując, opis mapy do celów projektowych zgodnie z przepisami musi zawierać: tytuł mapy „Mapa do celów projektowych”, skalę mapy, nazwę miejscowości, identyfikator i nazwa jednostki ewidencyjnej, identyfikator i nazwa obrębu ewidencyjnego, imię i nazwisko lub nazwa podmiotu, który wykonał mapę, oraz podpis osoby reprezentującej ten podmiot, imię i nazwisko, numer świadectwa nadania uprawnień geodety, który sporządził mapę oraz jego podpis, oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej, nazwa układu współrzędnych prostokątnych płaskich oraz układu wysokości, oznaczenie granic obszaru, który był przedmiotem aktualizacji, datę opracowania mapy. Ewidencja gruntów i budynków Decyzja o warunkach zabudowy. Wniosek, koszty, czas oczekiwania na wydanie decyzji o WZ Co zawiera miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jak uzyskać wypis i wyrys? Opłaty skarbowe w budownictwie Co wyróżnia mapę sytuacyjno-wysokościową Przede wszystkim mapa sytuacyjno-wysokościowa jest dokładniejsza od mapy zasadniczej. Dla odróżnienia która jest którą (gdy np. mapa nie jest zatytułowana) pomocą będą kolory. Na mapie sytuacyjno-wysokościowej brązowe linie przerywane wyznaczają grunty obciążone służebnościami gruntowymi ujawnione w księgach wieczystych, przy których umieszcza się opis tych służebności. Na mapie umieszcza się oznaczenia i symbole konturów użytków gruntowych, które nie zostały ujawnione w ewidencji gruntów i budynków. Kolorem pomarańczowym zaznacza się punkty osnowy geodezyjnej podlegające ochronie. Do sporządzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej geodeta oprócz wykonania własnych pomiarów może wykorzystywać wszelkie opracowania planistyczne oraz projekty budowlane i inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę, przechowywane przez organy administracji architektoniczno-budowlanej. Sporządzenie mapy sytuacyjno-wysokościowej dla jednej działki trwa od przyjęcia zlecenia przez geodetę najczęściej od 2 tygodni do 1 miesiąca, najpierw trzeba wystąpić do urzędu (odpowiedni ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej albo wydział geodezji) o wypis z mapy zasadniczej. To jest usługa płatna zgodnie z cennikiem opłaty skarbowej. Geodeta swoją pracę sporządzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej (której podstawą jest mapa zasadnicza) wycenia w odniesieniu do wielkości działki, której pomiary będzie wykonywał. Kiedy potrzebna jest mapa sytuacyjno-wysokościowa Mapa sytuacyjno-wysokościowa, jako najbardziej aktualna, jest podstawą do wykonania projektu budowlanego. Może też być wykorzystana do celów opiniodawczych jako: załącznik do wniosku o wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, załącznik do wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, załącznik do zgłoszenia robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę. Mapa sytuacyjno-wysokościowa przyda się też wykonawcy, gdy np. planowany jest budynek w odległości nie większej niż 4 m od granicy działki, a w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym (PZGK) brak jest danych z wymaganą dokładnością, natomiast mapa dostarcza aktualne pomiary potwierdzone przez geodetę.oznaczenie punktów przecięcia się linii siatki kilometrowej, współrzędne prostokątne płaskie co najmniej dwóch skrajnych punktów, opis zawierający: nazwę: „Mapa ewidencyjna”, skalę mapy, numer arkusza ewidencyjnego, nazwę województwa, powiatu i gminy, nazwę jednostki ewidencyjnej i jej identyfikator, Mapa zasadnicza, jako wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, jest podstawową mapą państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (art. 40 Ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne). Zobacz naszą nowoczesną Mapę Geoportal360 Definicja mapy zasadniczej Definicję mapy zasadniczej, zwanej również Podstawową Mapą Kraju, zawarto w art. 2 pkt. 7 Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przez określenie “mapa zasadnicza” należy rozumieć: “wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające informacje o przestrzennym usytuowaniu: punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków, konturów użytków gruntowych, konturów klasyfikacyjnych, sieci uzbrojenia terenu, budowli i urządzeń budowlanych oraz innych obiektów topograficznych, a także wybrane informacje opisowe dotyczące tych obiektów”. Kto zajmuje się prowadzeniem mapy zasadniczej? Mapa zasadnicza jest własnością państwa. Jej prowadzenie zostało powierzone starostom. Tylko w wyjątkowych przypadkach mapę zasadniczą może prowadzić gmina. W Polsce od 5 kwietnia 2013 r. obowiązuje teleinformatyczny model prowadzenia mapy zasadniczej, który został opisany w Rozporządzeniu Ministra Administracji i Cyfryzacji z 12 lutego 2013 r. w sprawie bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (zgodnie z art. 53b ustawy Prawo geodezyjne mapa zasadnicza może być prowadzona w postaci analogowej do czasu jej przekształcenia do postaci cyfrowej nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2013 r.). Cytowane rozporządzenie utraciło swoją moc wraz z wejściem w życie Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej. Przeczytaj: Mapy geodezyjne – podstawowe rodzaje Bazy danych służące do tworzenia mapy zasadniczej Podstawą tworzenia mapy zasadniczej są zbiory danych zawarte w: bazie danych państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, bazie danych ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości), bazie danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazie danych państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, bazie danych szczegółowych osnów geodezyjnych, w bazie danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1: 500 – 1: 5000, zwanej dalej „BDOT500”, oraz organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia tej bazy. Aktualizacji danych zgromadzonych w BDOT500 (baza danych obiektów topograficznych) dokonuje się niezwłocznie po uzyskaniu danych lub informacji niezbędnych do tej aktualizacji, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia: wpisania do ewidencji materiałów zasobu nowych, zmodyfikowanych lub zweryfikowanych zbiorów danych BDOT500, pozyskania odpowiednich informacji z innego rejestru publicznego. Mapa zasadnicza w systemie teleinformatycznym Mapę zasadniczą tworzy się w systemie teleinformatycznym w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000 (§ 18). System teleinformatyczny, w którym tworzona jest mapa zasadnicza zapewnia w szczególności: kontrolę dostępu do danych i autoryzację użytkowników systemu, identyfikację źródła obiektów stanowiącego podstawę do tworzenia mapy zasadniczej, generalizację i wizualizację kartograficzną obiektów, o których mowa w § 13 (Wykaz obiektów stanowiących treść mapy zasadniczej jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia), generowanie i redakcję kartograficzną treści mapy zasadniczej, przetwarzanie treści mapy zasadniczej do zbiorów danych w postaci cyfrowej lub dokumentów elektronicznych GML (GML – język znaczników geograficznych, oparty na formacie XML, przeznaczony do zapisu danych przestrzennych w celu ich wymiany między systemami informatycznymi), wydruk mapy zasadniczej: a) w kroju arkuszowym, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy, b) wybranego obszaru. Treść mapy zasadniczej w kroju arkuszowym lub wybranego obszaru Szczegółowa treść mapy zasadniczej w kroju arkuszowym lub wybranego obszaru określa w § 19 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej. Treść mapy zasadniczej w kroju arkuszowym lub wybranego obszaru zawiera: kartograficzną reprezentację obiektów, nazwy oraz skróty i oznaczenia dotyczące obiektów, wśród, których znajdują się: granice jednostek terytorialnego podziału państwa trójstopniowy podział kraju), granice jednostek ewidencyjnych (granice gmin), granice obrębów ewidencyjnych (obręb ewidencyjny jest częścią jednostki ewidencyjnej – gminy), granice działek ewidencyjnych, opisy i kontury użytków gruntowych, w tym ekologicznych, opisy i kontury klas gleboznawczych, usytuowanie budynków, stabilizowane (trwałe) punkty graniczne, numery ewidencyjne działek, numery porządkowe budynków, numery ewidencyjne budynków, numery punktów załamania linii granicznych, nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych oraz elementy sieci uzbrojenia terenu, urządzenia inżynieryjno-techniczne naziemne, w tym punkty położenia armatury naziemnej przewodów uzbrojenia technicznego, linie przebiegu przewodów i elementów uzbrojenia terenu takich jak: sieci wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, ciepłownicze, elektroenergetyczne, telekomunikacyjne, benzynowe, niezidentyfikowane, naftowe, inne uzbrojenia terenu, zarówno te istniejące, jak i projektowane, oznaczone są na mapie zasadniczej kolorami, których wzorniki są ujęte w rozporządzeniu. 3. informacje dodatkowe, w szczególności: nazwę mapy, godło mapy, skalę mapy, układ współrzędnych płaskich prostokątnych, układ wysokościowy (z punktem odniesienia „Kronsztad”), geodezyjny układ odniesienia (obowiązującym układem odniesienia dla prowadzenia mapy zasadniczej jest układ „2000” (do 24 sierpnia 2000 r. był nim układ „1965”), lokalizację obszaru uwzględniającą podział administracyjny, siatkę kwadratów, współrzędne prostokątne płaskie, co najmniej dwóch skrajnych punktów przecięcia siatki kwadratów; 4. ramkę arkusza mapy, w przypadku kroju arkuszowego. Przeczytaj: Mapy geodezyjne do celów prawnych (sądowych) Wykorzystanie mapy zasadniczej Mapa zasadnicza, jako jedna z podstawowych map geodezyjnych, zawiera praktycznie wszystkie informacje na temat konkretnego terenu. Zawarte na mapie zasadniczej elementy geograficzne, ewidencyjne, infrastruktury budowlanej naziemnej i podziemnej stanowią podstawę tworzenia planów mających dla państwa strategiczne znaczenie. Mapa zasadnicza jest dokumentem wymaganym w wielu czynnościach administracyjnych. Na kanwie mapy zasadniczej, bądź jej kopii, budowane są plany budowy, projekty, jak również prowadzone są czynności geodezyjne związane z rozgraniczeniem nieruchomości i podziałem, a także wznawiane są granice nieruchomości. Poniżej przedstawiam niektóre z aktów prawnych mówiące w swej treści o wykorzystaniu mapy zasadniczej: 1. Mapa zasadnicza jako załącznik do pozwolenia na budowę. W art. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane czytamy, że „Projekt budowlany powinien zawierać: projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich”. 2. Ustalenie przebiegu granic i sporządzenie dokumentacji przy rozgraniczaniu nieruchomości. Jednym z wielu dokumentów w oparciu, o który geodeta może ustalić przebieg granicy nieruchomości, może być mapa zasadnicza. W Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r., § czytamy, że w razie braku dokumentów, o których mowa w pkt. 1, podstawę ustalenia przebiegu granic nieruchomości stanowią mapy i plany obejmujące granice albo inne elementy pozwalające na odtworzenie lub analizę przebiegu granic, w szczególności… f) mapa zasadnicza. 3. Sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania pszennego. W Ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 maja 2017 r. (poz. 1073) o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w art. 16, czytamy: „Plan miejscowy sporządza się z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym”. Następnie w Art. 52. 1. w/w rozporządzenia: „Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora. Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać: – określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego”. Przeczytaj: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej. Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Foto: Fotolia Mapa ewidencyjna znana jest także jako mapa katastralna. Mapa ta jest traktowana jako uzupełnienie mapy zasadniczej określonego terenu. Mapa ewidencyjna wraz z rejestrem gruntów i budynków, rejestrem lokali, oraz kartoteką budynków i lokali stanowi trzon informacji, jakie obejmuje ewidencja gruntów i budynków.
Strona:1 Przy edycji mapy zasadniczej w skalach 1:500 i 1:1000 opis...Poniżej przedstawiono prezentację obiektu budowlanego: BUDYNEK na mapie zasadniczej, wygenerowanej z danych rejestrów prowadzonych przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej w trybie przepisów ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Z jakich elementów składa się opis obiektu: BUDYNEK na mapie zasadniczej w skalach 1:500 i 1:1000? Ponadto na podstawie poniższego przykładu proszę zinterpretować elementy, które składają się na ten opis. Opis obiektu: budynek składa się z następujących elementów: oznaczenia literowego funkcji budynku, odpowiadającej jej klasie według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zwanej dalej „PKOB”, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 oraz z 2002 r. Nr 18, poz. 170), jeśli jest określona; numeru porządkowego, jeśli jest określony; oznaczenia liczby kondygnacji nadziemnej bloku budynku, opisanego liczbą arabską, jeśli jest określona. Opis obiektu: budynek, który posiada wyłącznie podziemne kondygnacje, składa się z następujących elementów: oznaczenia literowego funkcji budynku, odpowiadającej jej klasie według PKOB, jeśli jest określona; numeru porządkowego, jeśli jest określony; oznaczenia liczby kondygnacji podziemnej bloku budynku, opisanego liczbą arabską, jeśli jest określona. Czytaj więcej... Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Barteka1717 napisał: teraz G zamiast t jest Na podstawie czego to wynika? Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. zalacznik 7 BDOt500, par. 16 to wykaz skrótów i oznaczeń. t- garaz, g- gospodarczy. przykład wyżej jest żywcem wzięty z wykazu symboli Bdot500 i dotyczy budynku. Z tego co wiem dobrze mieć to wydrukowane, pojawiło się kiedyś pytanie o przepust. Przy każdym znaku są wszystkie informacje. Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Strona:1 Czas generowania strony: s.
czwartek, 19 lipca 2012. Co oznaczają symbole na mapie zasadniczej? cz. I. Ponadto na mapie znajdują się tylko legalnie postawione budynki. Rysowane są one linią ciągłą na poziomie przyziemia, łącznie z wszelkimi elementami konstrukcyjnymi wystającymi poza obrys np. filary, jak również z elementami wystającymi poza obrysPTG - Polskie Towarzystwo Geodezyjne » Forum » GEODEZJA » Mam problem... Proszę o pomoc... » Mapa zasadnicza - oznaczenie 'nawisów' wg obowiązujących przepisów Drukuj Strony: [1] Do dołu Wątek: Mapa zasadnicza - oznaczenie 'nawisów' wg obowiązujących przepisów (Przeczytany 8388 razy) 0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek. WitamMam problem z oznaczeniem na mapie zasadniczej elementów trwale związanych z - wcześniej zwykle oznaczany jako wiata, a teraz jak? nawis? taras? inna budowla?ZASIĘG NAWISU DACHU (sam dach bez kondygnacji) - nawis? WIATA - wg ostatnich zaleceń GUGiK - inna budowla, ale jak to się się ma do PKOB, gdzie wiata to szczególny rodzaj budynku?Mam też problem z interpretacją zapisu rozporządzenia - załącznik nr7:5. W przypadku gdy obiekt: blok budynku stanowi nawis lub łącznik, to opis obiektu zawiera oznaczenie numerów kondygnacji pomiędzy którymi znajduje się przedstawia oznaczenie graficznie przy obiekcie budynek i obiekcie nawis: 2/3? nawis pomiędzy kondygnacją 2 i 3? Jakie będzie oznaczenie nawisu w budynku dwukondygnacyjnym gdzie nawis stanowi wystającą kondygnację nr 2 nad kondygnację nr 1 budynku? Zapisane Na "mapę zasadniczą" raczej tych elementów nie wprowadzisz, bo raczej nie są jej treścią i żadnym gml raczej nie uda ci się tego przekazać. Chyba że to pytanie od strony pracownika urzędu - tu już fantazja starostów i prezydentów jak np. w Krakowie, gdzie treścią mapy zasadniczej są różne dziwne natomiast chcesz te elementy wprowadzić na mapę do celów projektowych to chyba nie ma problemu - wystarczy dodać legendęBalkon, nawis dachu (okap) - nigdy w życiu takich elementów architektonicznych nie wprowadzałem na mapę, ani nie widziałem na mapie zasadniczej. W ogóle koncepcja stosowania innego obiektu jako nowy symbol jest mocno dziwna - jak zrobisz okap symbolem nawisu to każdy kto będzie czytał taką mapę uzna to za nawis... jaki jest sens wprowadzanie takiego zamieszania?Co do wiaty to może można się posłużyć przepisami rozp. egib i obrysie budynku i podporach - jeśli wiata ma być budynkiem to rysuj jako budynek wg tych zasad. Ale nie jestem do końca przekonany do tego pomysłuCo do oznaczenia nawisów to moim zdaniem odpowiedź na Twoje pytanie byłoby 1/2 Zapisane Czyli np. taki nawis dachu z podporą namierzasz celem obliczenia powierzchni zabudowy, wykazujesz w roboczej bazie danych, ale na mapie np. powykonawczej już nie. Zgadza się? Zapisane Tak mamy skonstruowane nasze rozporządzenia, że większość budynków z tego linku nie dasz rady poprawnie wprowadzić do mapy: jak wprowadzisz do bazy coś takiego: jak określisz współrzędne naroży? Przypominam, że każdy narożnik masz zmierzyć z dokładnością względem osnowy i ponadto musisz podać miary kontrolne. Albo coś takiego: tu określisz, co jest nawisem, co budynkiem i gdzie jest ile kondygnacji? Jak w ogóle określisz ilość kondygnacji nad nawisem?Nasze rozporządzenie w sprawie egib zatrzymało się gdzieś w XVI wieku i góra do tamtej architektury by się sprawdziło. A najlepsze jest, że leśnym dziadkom tego nie wytłumaczysz... Tyle, że architekci mają w nosie nasze problemy z nanoszeniem ich pomysłów na mapę. W zasadzie cały świat poza geodezją ma w nosie nasze problemy... Zapisane Drukuj Strony: [1] Do góry PTG - Polskie Towarzystwo Geodezyjne » Forum » GEODEZJA » Mam problem... Proszę o pomoc... » Mapa zasadnicza - oznaczenie 'nawisów' wg obowiązujących przepisów Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. A/ Oznaczenia graficzne i opisy ogólnych cech obiektów budowlanych Oznaczenie kierunku północnego – należy zawsze oznacza na rzucie parteru budynku Oznaczenie zalecanej orientacji budynku ze względu na jego nasłonecznienie - Stosowane na w przypadku powtarzalnych projektów architektoniczno-budowlanych budynków, przewidzianych do