Najbardziej znana jest oczywiście wścieklizna, lecz regularne szczepienia skutecznie przed nią chronią. Poza nią występuje kocia białaczaka, z którą zwierze przeżyje 2-3 lata. Równie a może i niebezpieczniejsze jest zakaźne zapalenie otrzewnej. W tym artykule wymieniliśmy tylko kilka, najczęściej spotykanych chorób.
Naukowcy z Uniwersytetu w Exeter w Wielkiej Brytanii odkryli, że ślimaki mimo swojej opinii są relatywnie szybkimi zwierzętami, a co więcej mogą… zabić psa. Niedokładnie to ślimak jest zabójcą, ale pasożyt, którego przenosi. Jest to angiostrongylus vasorum – pasożyt który atakuje płuca nosiciela. Psy są najbardziej narażone na infekcje ze względu na fakt, że zdarza im się zjeść ślimaka podczas wizyty w parku czy ogrodzie. W związku z tym faktem, naukowcy z Exeter przeprowadzili badanie poziomu zagrożenia, badając z jaką prędkością poruszają się ślimaki. Okazało się, że mogą one w 24 godziny pokonać do 25 metrów. Badacze nie spodziewali się tak dobrego wyniku. BBC, ml
Choroby płuc, oskrzeli i opłucnej (pulmonologia) Choroby ucha, gardła i nosa (otolaryngologia) Choroby układu hormonalnego i zaburzenia metaboliczne (endokrynologia) Infekcje przenoszone drogą płciową (choroby przenoszone drogą płciową) Choroby ginekologiczne (ginekologia) Choroby oczu (okulistyka) Choroby dzieci (pediatria)
Choroby odzwierzęce to choroby zakaźne zwierząt, które mogą być przenoszone na ludzi. Wiele z nich rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z chorymi zwierzętami. Niektóre są przenoszone przez wektory, takie jak pchły, kleszcze i komary, inne mogą być związane z żywnością lub wodą. Dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym są najbardziej narażone na choroby odzwierzęce. Pracownicy opieki nad zwierzętami również znajdują się w grupie ryzyka. Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się tych chorób jest właściwe mycie rąk, utrzymywanie czystości, unikanie ukąszeń i zadrapań, właściwe mycie owoców i warzyw, gotowanie żywności oraz picie tylko wody pitnej. Właściciele zwierząt powinni robić wszystko, by utrzymać swoje zwierzaki w dobrym zdrowiu i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii dotyczącymi rutynowych badań. Istnieje wiele chorób odzwierzęcych, które mogą wpływać zarówno na zwierzęta domowe, jak i ludzi. Większość z nich może stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeśli nie jest kontrolowana. Choroba kociego pazura – to choroba wywoływana przez gram-ujemne bakterie Bartonella henselae, rzadko Bartonella clarridgeiae. Koty zazwyczaj zakażają się bakterią poprzez pchły. Bartonella henselae na ogół nie powoduje chorób u kotów. Ludzie mogą zarazić się chorobą po ukąszeniu lub zadrapaniu przez kota. Mogą również ją nabyć, jeśli zarażony kot poliże otwartą ranę na człowieku. Na chorobę tę mogą zapaść także psy. Bartonella henselae często powoduje obrzęk w miejscu urazu wraz z powiększeniem pobliskich węzłów chłonnych. Inne typowe objawy infekcji to gorączka, letarg, utrata apetytu i ból głowy. W rzadkich przypadkach choroba kociego pazura może stać się bardzo poważna, wpływając na oczy i inne ważne narządy. Na szczęście większość ludzi i psów jest w stanie całkowicie wyzdrowieć, chociaż w niektórych przypadkach mogą być potrzebne antybiotyki. Giardioza (lamblioza) – jest chorobą wywoływaną przez grupę mikroskopijnych jednokomórkowych pasożytów, które mogą zarazić psy, koty, gryzonie i ludzi. Zakażenie występuje po spożyciu pasożyta, często powodując biegunkę, a czasem wymioty. Zwierzęta najczęściej zarażają się, przechodząc przez skażoną glebę i zlizując ją z łap lub pijąc skażoną wodę. Chociaż ludzie mogą zarazić się giardiozą bezpośrednio od zarażonego zwierzęcia, jest to stosunkowo rzadkie. Najczęściej chorują na giardiozę poprzez picie zanieczyszczonej wody. Zwierzęta leczone z powodu lambliozy powinny być regularnie kąpane. Torbiele są zrzucane w kale i mogą pozostać na ciele zwierzęcia. Należy natychmiast zebrać i odpowiednio usunąć kał. Osoby mające kontakt z zarażonymi zwierzętami powinny dokładnie umyć ręce. Na szczęście lamblioza może być leczona odpowiednimi lekami. Ciężko dotknięci pacjenci mogą potrzebować wsparcia i leczenia objawowego. Tęgoryjec – to pospolity pasożyt jelitowy u psów i kotów, który może powodować biegunkę, utratę apetytu i niedokrwistość. Szczenięta mogą zarazić się od matki podczas karmienia, ale każdy pies lub kot może zarazić się po spożyciu larw nicienia ze środowiska, zjedzeniu zarażonej ofiary lub po tym, jak larwy przenikną przez jego skórę. Larwy tęgoryjca mogą również przenikać przez skórę ludzi, co prowadzi do lokalnej reakcji skórnej, która jest spuchnięta i swędząca. W rzadkich przypadkach larwy mogą penetrować głębsze tkanki i powodować poważniejsze problemy. Aby zapobiegać zarażeniu należy zakładać rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zanieczyszczonym środowiskiem, a następnie dokładnie umyć ręce. Unikaj także chodzenia boso po obszarach, w których zwierzęta mogły się wypróżnić. Co najmniej raz w roku monitoruj swoje zwierzęta pod kątem obecności nicienia i innych pasożytów. Na szczęście infekcje nicienia można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Leptospiroza – jest chorobą bakteryjną. Bakterie te są często przenoszone w moczu gryzoni i innych zakażonych zwierząt. Zwierzęta i ludzie mający kontakt z zanieczyszczoną wodą, błotem i glebą mogą zarazić się chorobą. Mogą ją również pozyskać poprzez bezpośredni kontakt z moczem zarażonego zwierzęcia lub jedząc zarażone zwierzę. Psy, zwierzęta gospodarskie i ludzie są podatni na leptospirozę. U kotów występuje ona rzadko, ale mogą one przenosić bakterie. Leptospiroza u ludzi zaczyna się od objawów grypopodobnych. Jeśli postępuje, może wpływać na główne narządy, zwłaszcza wątrobę i nerki. Leczenie obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą. Aby zmniejszyć ryzyko, dobrze jest zaszczepić psa przeciwko leptospirozie. Unikaj także kontaktu z moczem chorych zwierząt i potencjalnie skażonych zbiorników wodnych. Wścieklizna – jest śmiertelną chorobą wirusową, która atakuje ssaki i jest jedną z najbardziej niebezpiecznych znanych chorób odzwierzęcych. Jest przenoszona głównie przez ślinę, najczęściej po ukąszeniu lub zadrapaniu przez zarażone zwierzę. Każdy ssak może zarazić się wścieklizną – zarówno psy, koty, jak i ludzie. Wścieklizna często zaczyna się od objawów grypopodobnych, które prowadzą do dysfunkcji neurologicznych. Może prowadzić do zmian zachowania, dezorientacji, napadów i agresji. Ludzi narażonych na wściekliznę można leczyć serią szczepień po ekspozycji i immunoglobuliny ludzkiej przeciw wściekliźnie. Jednak prawie zawsze kończy się ona śmiercią, gdy pojawią się objawy. Jeśli ugryzie cię zwierzę, ważne jest, aby natychmiast udać się do lekarza. Wszystkie psy i koty powinny być regularnie szczepione przeciwko wściekliźnie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej śmiertelnej choroby. Liszaj obrączkowy – jest grzybiczą infekcją skóry, która może dotknąć większość zwierząt, w tym psy, koty, króliki, gryzonie i ludzi. Grzybica rozprzestrzenia się przez kontakt z chorym zwierzęciem, osobą lub ze skażonym środowiskiem. U ludzi często powoduje czerwone, łuszczące się, okrągłe zmiany na swędzącej skórze. Prowadzi to do wypadania włosów w obszarach, w których włosy normalnie rosną. Liszaj jest dość łatwy w leczeniu lekami przeciwgrzybiczymi. Jednak pozbycie się go, gdy zacznie się rozprzestrzeniać na zwierzęta i ludzi w gospodarstwie domowym, może być uciążliwe. Najbardziej zagrożone są młode, starsze i upośledzone osoby. Nicienie – glista jest kolejnym powszechnym pasożytem jelitowym u psów i kotów, zwłaszcza szczeniąt i kociąt. Glisty zwykle powodują brak przybierania na wadze i niechlujne futro u młodych zwierząt. Psy i koty zwykle zarażają się z zanieczyszczonego środowiska, chociaż szczenięta mogą być również zarażone przez matkę jeszcze przed porodem. Glistniki mogą również wpływać na ludzi, zwłaszcza dzieci, jeśli przypadkowo połkną jaja pozostawione w środowisku przez zarażone zwierzęta. Po spożyciu larwy migrują przez ciało, wpływając na oczy i narządy wewnętrzne. Na szczęście jest to stosunkowo rzadkie. Aby zminimalizować ryzyko, zakładaj rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zarażonymi zwierzętami. Zawsze dobrze myj ręce. Upewnij się, że przynajmniej raz w roku monitorujesz swoje zwierzęta pod kątem glisty i innych pasożytów. Infekcje glisty można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Jednak gdy glisty atakują ludzkie oko, serce lub mózg, choroba może być poważniejsza. Nużyca – zwyczajowo nazywana świerzbem, jest chorobą skóry wywołaną przez roztocza. Zakopują się one w skórze i powodują intensywne swędzenie, pogrubienie skóry i wypadanie włosów. Świerzb może dotknąć większość zwierząt, a także ludzi. Różne odmiany roztoczy są przystosowane do życia na różnych gatunkach zwierząt. Kontakt z „niewłaściwą” odmianą roztoczy prowadzi do łagodniejszych objawów niż w przypadku pełnej inwazji. Ludzie mogą zachorować na świerzb poprzez bliski kontakt z zakażonymi zwierzętami, ale swędząca wysypka, może ustąpić bez leczenia. Ludzie z świerzbem mogą również przekazywać roztocza innym ludziom. Choroby te u zwierząt można leczyć i zapobiegać im poprzez rutynowe stosowanie leków na pchły i kleszcze. Choroby przenoszone przez kleszcze – kleszcze mogą przenosić wiele chorób, w tym gorączkę plamistą Gór Skalistych występującą w krajach Ameryki Północnej, kleszczowe zapalenie mózgu, boreliozę i erlichiozę. Wiele chorób przenoszonych przez kleszcze dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Choroby te nie są przenoszone bezpośrednio ze zwierząt na ludzi – kleszcze są niezbędne do ich przenoszenia. Objawy różnią się w zależności od choroby, ale większość z nich początkowo wywołuje objawy grypopodobne. Niektóre powodują wysypkę skórną lub bóle stawów. Diagnoza i leczenie chorób przenoszonych przez kleszcze mogą być skomplikowane. Powrót do zdrowia zależy od zaawansowania choroby i specyfiki przypadku pacjenta. Toksoplazmoza – jest chorobą wywoływaną przez pierwotniaka pasożyta Toxoplasma gondii. Pasożyt ten może być przenoszony na większość zwierząt i ludzi, zazwyczaj poprzez spożycie niedogotowanego mięsa lub odchodów kota. Toksoplazmoza u kotów często przebiega bezobjawowo. Większość ludzi z pasożytem również nie wykazuje objawów. Jednak toksoplazmoza może powodować poważne problemy zdrowotne u osób z osłabionym układem odpornościowym. Może również powodować wady wrodzone lub poronienia, jeśli kobieta zostanie zarażona po raz pierwszy podczas ciąży. Dlatego tak ważne jest, aby kobiety w ciąży zachowywały ostrożność przy kuwetach i unikały niedogotowanych lub surowych pokarmów. W rzadkich przypadkach, gdy ludzie chorują na toksoplazmozę, objawy mogą być niejasne. Łagodna gorączka, ból głowy i bóle mięśni są najbardziej prawdopodobnymi początkowymi objawami. W poważnych przypadkach pasożyt może uszkodzić mózg lub oczy. Leczenie zwykle obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą.
Zarażenie tasiemcem psim Do zarażenia tasiemcem psim dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie pchły, która zawiera postać larwalną tasiemca – cysticerkoid. Opisana droga zarażenia ogranicza występowanie choroby u ludzi. Żywicielami ostatecznymi tasiemca psiego są głównie psy, rzadziej koty i lisy.
Niektóre patologie mogą być przenoszone na ludzi i odwrotnie, znane są jako choroby odzwierzęce i mogą być mniej lub bardziej poważne. Tutaj jest kilka z nich: Psittakoza. Jest choroba zakaźna spowodowane przez bakterie Chlamydophila psittaci. Przenosi się przez inhalację pył kałowy gołębi i częste obchodzenie się z zarażonymi
To choroba wywoływana przez pierwotniaki Cryptosporidium parvum, które pasożytują w jelicie cienkim i układzie oddechowym człowieka. Jednak warto wiedzieć, że ich głównym nosicielem są ptaki, szczególnie gołębie. Rozsiewają one kał zakażony tymi bateriami. Czas trwania choroby u ludzi określany jest na około 10 dni.
Wywołana jest przez wirus zapalenia wątroby typu A ( HAV ). Wirus HAV przenosi się drogą fekalno-oralną (choroba „brudnych rąk”). U około 15% pacjentów objawy nawracają lub trwają ciągle nawet przez okres 6–9 miesięcy. U dzieci ponad 90% przypadków zakażenia tym wirusem przebiega bezobjawowo lub bardzo łagodnie.
H4qZ. 471 428 281 208 308 280 220 118 49
choroby przenoszone przez ślimaki na ludzi
